Over ons

Het ging in 1923 niet vanzelf om de vereniging van de grond te krijgen. Sport werd in de toenmalige kerkelijke kringen als een gevaarlijke concurrent gezien van jongelings- en meisjesverenigingen. Bovengenoemde initiatiefnemers hadden alle overredingskracht nodig om vooral Ds. Troost, Gereformeerd predikant te Naaldwijk, van de goede bedoelingen te overtuigen.
De drie jongelingen waren echte doordouwers en de vereniging kwam van de grond. De verwerving van de eerste geldmiddelen vormde een groot probleem. Begonnen werd met het plaatsen van renteloze aandelen om op die manier een startkapitaaltje bijeen te krijgen. Het vinden van een geschikte oefengelegenheid was een tweede zorg. Het oog viel op de gymzaal van de zojuist gebouwde christelijke school aan de Rebrandtstraat een super accommodatie voor die tijd. (Waar nu groenteboer Vellekoop en schoenwinkel van Alphen gevestigd zijn).

Op het toenmalige schoolbestuur moest de nodige druk uitgeoefend worden om hen om te krijgen, maar Schut, van der Lee en Flikweert kregen de steun van het schoolbestuurslid K.V. Kuyvenhoven en op voorwaarde dat de huurpenningen op tijd werden voldaan mocht men de gymzaal huren.

De eerste leider was B. v.d. Ende vroeger woonachtig onder “het rieten dak” aan het Galgepad. Het was ook de man die de weg wist om voor weinig centen de eerste turntoestellen aan te schaffen. De in vroeger jaren bekende dorpssmid Guus Vogels zorgde voor het aanbrengen van een parterre ringenstel.

En zo kon met turnen worden begonnen. Henk Schut gaf op zaterdagmiddag de kinderen les en de heer v.d. Ende oefende zaterdagavond de oudere leden. Schut haalde als penningmeester van het eerste bestuur de contributie op. De heer Lievaart herinnert zich dat deze voor de kleintjes 10 cent bedroeg en voor de grotere 25 cent. Als meerdere kinderen uit één gezin lid waren behoefde slechts voor de eerste twee betaald te worden. Toch vormde de contributie een groot probleem want soms moesten er bazars worden georganiseerd om de balans waterdicht te krijgen.

Uitvoeringen waren er in die jaren aan de Dijkweg in het gebouw van de R.K.-bond, op de locatie waar nu een aantal appartementen staan tegenover A Capella. In later jaren werd hiervoor het gebouw Hulp en Voorzorg aan de Havenstraat, waarin nu het Teejaater is gehuisvest. Na de oorlog werd er al snel uitgeweken naar een hal van de bloemenveiling, die door eigen menskracht omgeturnd moest worden tot een turnruimte met tribunes.

Ook waren er Bondsdagen op 2e Pinksterdag waar men het hele jaar naar uitkeek, dat ging in die jaren met een speciale bondstrein naar Den Helder, Amsterdam of Breda, geweldige belevenissen en kleurrijke manifestaties waren dat.

Na de oorlog werd de draad weer snel opgepakt. D.O.S. deed ook mee aan de bevrijdingsoptochten in 1945. De heer Lievaart kon het vaandel weer frank en vrij dragen. Bij alle bijzondere manifestaties droeg hij dat eresymbool van de vereniging voor de D.O.S.-leden uit.

Het in 1936 opgerichte Tamboer- en Pijpercorps had een grote plaats in het D.O.S.-hart van de heer Lievaart. Onder de bezielende leiding van het bestuur, waarvan met name de heren C. Bouwman en J. v.d. Bos werden genoemd, werd in september 1936 het Tamboer- en Pijpercorps opgericht. De heer Leen de Mos, toen 23 jaar oud nam de leiding van het corps op zich. Leiding in de ruimste zin. Met een eigen bestuurscommissie moesten de zaken worden geregeld, zoals het instuderen van de oefenstof van tamboers en hoornblazers. De meisjes, die de pijpersgroep vormden, werden geleid door de heer W. Prins uit Honselersdijk. Ook de choreografie werd door de heer de Mos op papier gezet ten behoeve van het openbaar optreden.
Niet alleen bij officiële optredens was het corps paraat, maar ook tijdens Oranjefeesten, schooloptochten en andere gebeurtenissen. In de gloriejaren had het corps wel 80 leden.
In de oorlog kwam het corps tot gedwongen rust, de vaandels en vlaggen werden tot betere tijden opgeborgen, samen met de instrumenten. Na de oorlog volgde een sterke opleving, er ontstond zelfs een wachtlijst voor toetreding. De bevrijding werd ruim gevierd. Het D.O.S. tamboer- en pijpercorps sloeg en blies haar partij luidruchtig mee. In de later jaren werd ook aan taptoes meegedaan. Eén van de hoogtepunten was ieder keer weer de muzikale begeleiding bij de intocht van de druivenprinsessen. Het is altijd gevaarlijk op namen te noemen maar enkele willen wij u niet onthouden te weten Leo en Jaap v.d. Bos Azn. en Pleun en Henk Boers Abrzn. Zij waren de stuwende krachten in de vijftiger jaren. Geoefend werd er in die jaren o.a. in de schuur van A. Boers aan de Geestweg en later in de bedrijfsruimte van de heer de Mos zelf. Aan het bestaand van D.O.S. tamboer- en pijpercorps kwam een vrij abrupt einde. De heer de Mos streek de leidersstaf in het jaar 1959. In 1961 moest het bestuur het droeve besluit nemen het corps op te heffen, het ledenaantal was geslonken naar 26 leden waarvan slechts de helft op de oefenavonden verscheen. Deed de opkomende t.v.-cultuur zijn brekend werk? Een bijzondere D.O.S.-periode van 28 jaar tamboer- en pijpercorps was afgesloten.

In 1955 werd binnen de c.g.v. “D.O.S.” een wandel- en volleybalclub opgericht. De laatste groep begon met circa 30 leden, waarvan 18 heren en 12 dames. De dames behaalden zelfs de eerste klasse door in 1956 alle wedstrijden in de tweede klasse te winnen. Bekende volleybalnamen uit die tijd zijn: Mevr. Steerman, Nel van ’t Riet en Kees van den Bos, die allen tevens deel uitmaakten van het Algemeen Bestuur.

Van 1957-1966 was er nog een korfbalafdeling. Om deze tak van sport te promoten werd in de pauze van de gymnastiekuitvoering een demonstratie korfbal gegeven.

Als kleuter is Nico bij c.g.v. “D.O.S.” begonnen zodat hij nu al ruim 50 jaar in de boeken voorkomt.
Als 14 jarige ontpopt hij zich als echte liefhebber en neemt hij bij de adspirant-heren plaats in de keurploeg. Eénmaal wordt hem bij selectiewedstrijden het zilver omgehangen. Zijn ambities vallen op, want in 1967 wordt hij opgenomen in het toen gevormde jeugdbestuur. In 1968 neemt hij zitting in het D.O.S.-bestuur. In 1969 volgt dan zijn aanstelling als voorturner/leider. In datzelfde jaar startte hij de theoretische opleiding en behaalde in 1972 de nodige papieren. Zijn organisatietalenten werd voor iedereen duidelijk bij de grandioze jubileumuitvoering t.g.v. het 50 jarig bestaan. In dat jaar nam Nico het roer als technisch directeur definitief in handen. Als zijn positie bij de c.g.v. “D.O.S.” van toen ter sprake wordt gebracht valt de naam van Gerrit van Wijngaarden. “Gerrit was de man, die mij altijd heeft gestimuleerd. Hij was het die mij oppepte de Leiderscursus te volgen en mij in de leiding voordroeg. De c.g.v. “D.O.S.” heeft dan ook veel aan hem te danken. Vooral tijdens dieptepunten wist hij van geen opgeven. Hij was ook de man die acties op touw zetten als het financieel weer eens nodig was.” aldus Nico.
In de zomer van 1969 verkeerde de D.O.S. Gym-afdeling in een crisissituatie door het plotselinge vertrek van de heer Vrijenhoef, gewaardeerd leider bij D.O.S. in de zestiger jaren die van directe invloed is geweest op het functioneren binnen de vereniging. Door het bestuur werd een drietal geformeerd, die onder leiding van de heer Guijt de technische leiding in handen kreeg. In het drietal werd ook opgenomen een 17 jarige jongeman, zonder papieren, die in het laatst van de 20e eeuwde c.g.v. “D.O.S.” zou maken tot wat het nu is, zijn naam Nico Koers.
.
De uitvoeringen worden altijd weer als een hoogtepunt beleefd met al de deelnemers, die zich inzetten om het geheel tot een grootse manifestatie te maken. Vooraf wordt een draaiboek gemaakt samen met de Technische Commissie en het Bestuur. Het programma van de uitvoering moet met vaart worden gebracht; als kijkspel moet het constant blijven boeien zonder “dooie” momenten. Achteraf worden aanvullende kanttekeningen gemaakt, die weer gebruikt worden bij de volgende uitvoeringen. Het streven is altijd naar een steeds hogere vorm van perfectie.
Hoogtepunten van de c.g.v. “D.O.S.”, om er enkele te noemen, waren tot tweemaal toe het defilé voor de jarige koningin Juliana op het paleis Soestdijk, en de finales Bondskampioenschappen Turnen en Jazzdans.Ook aan de wandelmarsen, waaraan de c.g.v. “D.O.S.” soms met 140 leden deelnam, worden dankbare herinneringen bewaard.
Bij Nico zijn entree in de technische leiding was het ledental gezakt tot een dramatisch dieptepunt van circa 150 leden. De grote doorstoot kwam in 1974. In dat jaar begon echtgenote Cilia met een afdeling jazzgymnastiek met zegge en schrijve 4 leden. Dit aantal werd in de loop der jaren groot, groter, grootst. Met zowel Nico als hoofdleider turnen en Cilia als hoofdleidster jazzgymnastiek was het technisch kader erg smal en kwetsbaar. Begonnen werd allereerst met het opbouwen en verbreden en bekwamen van het technisch kader. Cursussen werden bezocht en diploma’s behaald, waardoor de c.g.v. “D.O.S.” niet alleen alle afdelingen bezet hadden, maar bovendien technisch gediplomeerd leiding voor de groepen stonden.
Toen in 1975 ook nog eens het sportcentrum “De Pijl” het levenslicht aanschouwde kreeg de
c.g.v. “D.O.S.” een schitteren accommodatie waar het bijzonder goed toeven was en nog is. Ook werd deze accommodatie van harte gebruikt met de 2-jaarlijkse uitvoeringen wat een openbaring was t.o.v. de tot dan toe gebruikte hal van de C.C.W.S. Alles was nu bij de hand. De tribunes waren er, waardoor men praktisch bovenop de werkvloer zat.
Ook landelijk is dit sportcentrum en de c.g.v. “D.O.S.” niet onopgemerkt gebleven. Er werd graag naar de c.g.v. “D.O.S.” gelonkt als er weer eens een kampioenschap te vergeven was, hetzij door Kring Maasmond, hetzij het Gewest Zuid-Holland, hetzij door het K.N.C.G.V. Niet alleen stond in Naaldwijk een schitterende sporthal, ook de menskracht was aanwezig om een groots sportevenement op te zetten en organisatorisch vlekkeloos te laten verlopen. Dat heeft uiteindelijk ook mogen resulteren in de organisatie en realisatie van de Scala Gymnastica 6. Een turnweekend tijdens de Pinksterdagen van 1995, waarbij 2.500 gymnasten uit heel Nederland 4 dagen in Naaldwijk verbleven. Bivakkeren/kamperen op het complex van de V.V. “Naaldwijk” op de Hoge Bomen en sporten in diverse sportcentra in Naaldwijk en als ongekend hoogtepunt de Gala-avond op zaterdagavond in een tot theater omgeturnde bloemenhal van de huidige FloraHolland. Het was het laatste Scala Gymnastica van het “oude” K.N.C.G.V., want 4 jaar later fuseerde deze bond met het K.N.G.V. tot de huidige K.N.G.U.
Ook op sportief gebied stond de c.g.v. “D.O.S.” zijn mannetje. Zowel op Kring-, Gewesteljik-, als Bondsniveau moest terdege rekening met hen worden gehouden. Successen werden behaald op zowel locaal als nationaal niveau. Bij de Bondskampioenschappen van het K.N.C.G.V. mocht de vereniging menige eerste prijs mee naar huis nemen zowel bij het turnen als de jazzgymnastiek en in de categorieën meisjes 10—13, adsp. Dames en Dames als bij de individuelen. In 1978 werd zelfs de finales Toestelturnen gehaald met de dames Els Scheffers en Ineke v.d. Sar en in 1983 mocht Ellyanne Buitelaar zich laten bejubelen als Bondskampioen Toestelturnen.
De c.g.v. “D.O.S.” was landelijk op de kaart gezet!!! Dat hield niet in dat in een luie stoel achterover geleund kon worden. Nieuwe uitdagingen werden gezocht en gevonden in nieuwe disciplines binnen de vereniging. In 1983 werd begonnen met de afdeling “Ouder- en kindgymnastiek”. Vervolgens werd in 1992 afgereisd naar Zwitserland om tijdens demonstraties daar ter plekke de mogelijkheden van het Rhönrad-turnen eens van nabij te bekijken. Enthousiast keerde het team terug en het Rhönraden was weer een poot onder de D.O.S.-stoel. In 1993 zou hier nog acrogym bijkomen, waardoor de c.g.v. “D.O.S.” vele disciplines in huis heeft. Als deze allen gezamenlijk getoond worden op de 2-jaarlijkse uitvoeringen wordt pas echt duidelijk hoeveel capabele menskrachten de technische leiding van deze vereniging onder zijn kader heeft.
1983 werd in vele opzichten een bijzonder jaar. In de eerste plaats vierde de vereniging haar 60-jarig jubileum. Hierbij werd het hele jaar door iedere maand een activiteit gerealiseerd. Een in het oog springende gebeurtenis was o.a. de Bondskampioenschappen Ritmiek en Jazz, waar de c.g.v. “D.O.S.” de gastheer was. Een sporthal “De Pijl” was omgetoverd door Emmy van Velden tot bloemensalon met een aantal bloemstukken, dat alleen al het aanwezig zijn in de sporthal meer dan de moeite waard was. Binnen de toenmalig Bond werd hierover nog jaren later gesproken.
Een tweede activiteit in datzelfde jubileumjaar was de eerste Avondwandelvierdaagse. Om de hele bevolking van de toenmalige gemeente Naaldwijk te laten mee genieten van dit jubileumjaar werd een avondwandelvierdaagse georganiseerd van 6 t/m 9 juni 1983. Het was niet de enige want het werd een blijvertje. Door de organisatie hiervan over te laten gaan in handen van een inmiddels gevormde stichting “Avondwandelvierdaagse Naaldwijk” werd in 2008 voor de 26e maal de avondwandelvierdaagse in Naaldwijk gerealiseerd.
In 1985 bestond het K.N.C.G.V. 75 jaar. Dit jubileum werd gevierd in Zutphen en als gastvereniging trad de plaatselijke gymnastiekvereniging. Echter gezien de schitterende aankleding van sporthal “De Pijl” twee jaar daarvoor werd de c.g.v. “D.O.S.” nu gevraagd om ook nu de sporthal in Zutphen voor een min of meer gelijkwaardige aankleding te voorzien. Ook nu weer hulde voor onze vereniging. De c.g.v. “D.O.S.” stal daar de show met de opvoering van het nummer “Dancing in the street”.
1985 was ook het jaar dat de Naaldwijkse Winkeliers Vereniging voor de eerste maal de c.g.v. “D.O.S.” verzocht een optreden te verzorgen tijdens de opening van de jaarlijkse Braderie, die toen getiteld was Tokyo Town. Met een schitterend optreden van diverse groepen werd het visitekaartje van de vereniging afgegeven en een vervolg optreden voor vele volgende jaren gegarandeerd.
In 1986 werd in navolging van Naaldwijk ook een sporthal in Honselersdijk gebouwd. Een reden temeer voor de plaatselijke sportvereniging om alle sportdisciplines onder één dak proberen te krijgen. Zo ook de afdeling gymnastiek van de c.g.v. “D.O.S.” , die zich toen afscheidde en zich aansloot bij de omnivereniging s.v. “Honselersdijk”.
In 1987 werd de 2-jaarlijkse uitvoering voor de eerste maal in haar geschiedenis begeleid door life music. Niets minder dan “The Francis Brothers”, een in die periode zeer geliefd en beroemde band, gaven een niet te evenaren sfeer tijdens dit gebeuren. Vele repetitie-avonden waren zij op de les aanwezig om met de juiste muziek de oefeningen in te studeren maar bovenal om het juiste ritme te kiezen.
Twee memorabele gebeurtenissen deden zich voor in 1993. Allereerst selecteerde ons aller Margreet van Staalduinen zich voor de finales Toestelturnen A in Amersfoort, waar zij een verdienstelijk plaats behaalde. Dat zij zich later aansloot bij de technische leiding van de c.g.v. “D.O.S.” is een logisch gevolg. Dat zij momenteel de scepter zwaait als hoofdleidster van de afdeling turnen is, als vereniging, alleen maar om trots op te zijn.
Het tweede evenement deed zich voor tijdens het Naaldwijkse Bloemencorso. Als vereniging werd mee gedaan om als vereniging aan de weg te timmeren en tegelijkertijd de bevolking te laten kennis maken met de rhönraden, die recentelijk hun intree hadden gedaan. Twee raddraaisters, Petra van Solingen en Caroline Scholtes, rolden de gehele route hun rondjes in het rad tot genoegen van Jan Publiek. Eén jaar later werd weer meegedaan met het Bloemencorso, maar nu met een rhönrad op een aanhanger, waarop met bloemen het logo van de Scala Gymnastica 6 was gestoken ter introductie van de S.G. 6, die een jaar later in Naaldwijk zou worden gehouden.
1998: Een lang gekoesterde wens komt in vervulling: De c.g.v. “D.O.S.” krijgt een eigen D.O.S.-home.
Direct aan het sportcentrum “De Pijl” en grenzend aan de sporthal wordt een prachtige ruimte gerealiseerd, waar kan worden vergaderd, geknutseld en nog ruimte over is als opslag voor alle kleding van de jazzafdeling. Op 23 okt. 1998 werd de eerste steen voor dit D.O.S.-home gelegd door uiteraard Cilia en Nico Koers, want zij gingen en gaan nog met de c.g.v. “D.O.S.” naar bed en staan ermee op. Om aan de financiële verplichtingen van dit D.O.S.-home te kunnen voldoen was op 13 febr. 1998 de Stichting “Vrienden c.g.v. “DOS Naaldwijk” opgericht.
En als je dan als 85 jarige het DOSNIEUWS van november, jaargang 47 nr. 2, leest dat:
- er 77 nieuwe leden welkom worden geheten
- er tijdens de herfstvakantie een Ouder en Kind dag werd georganiseerd, waar maar liefst 175 kinderen op afkwamen
- het Jeugdbestuur een spelletjesmiddag in sportcentrum “De Pijl” hebben gehouden waar meer dan 200 kinderen op af kwamen
- er op 11 oktober een viertal dames van de c.g.v. “D.O.S.” het diploma Assistent Jazz Leidster 2 in ontvangst mochten nemen
- er op diezelfde dag een aantal Rhönraders afreisden naar Bennekom voor een technisch dag spiralen
- er bij de Albert Heijn actie wekelijks ruim 1.000 sponsorpunten ingeleverd worden en de actiedag op 4 oktober zelfs 5.000 opleverden
- er op 1 november ook nog werd meegedaan aan Recreatiewedstrijden in De Lier
- er recentelijk mee werd gedaan aan wedstrijden bij Turnmania in Zoetermeer
- er ook nog eventjes werd opgetreden op 31 oktober tijdens de opening van de bazar van de PgN te Naaldwijk
- er hard wordt getraind voor de optredens op 14 febr. in het soc. Cultureel centrum “De Naald”
- er op 19 december een KerstMix Toernooi wordt gehouden met alle kinderen van de basisschool
- er volop voorbereiding zijn voor het N.K. Rhönrad, welke op 7 maart in Naaldwijk worden gehouden
- er op de DOS-agenda in de periode 8 november t/m 14 februari aan een 8-tal aktiviteiten wordt meegedaan,
dan kan je alleen maar concluderen, dat ondanks de hoge leeftijd van deze vereniging deze nog piepjong is en bruist van energie en enthousiasme.

Ben Hofland
Erevoorzitter